[vc_row][vc_column][vc_column_text]
نام لاتین این گیاه برگرفته از نام آشیل، قهرمان افسانه‌ای یونان است. گفته میشود در دوران نبردهای تروآ (حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد) از بومادران برای درمان زخم و جلوگیری از خون‌ریزی و عفونت استفاده می‌شد. ضمناً این گیاه در دورة ساکسون‌ها برای دفع چشم بد به کار می‌رفت و نیز در مراسم سحر و جادو هم از آن استفاده می‌شد. نام مرسوم آن یعنی «خون دماغ» کاربرد سنتی بند آورنده خون‌ریزی آن را بیان می‌کند.
ویژگی‌های گیاه‌شناسی
گیاهی است پایا، به ارتفاع ۲۰ تا ۹۰ سانتیمتر و حتی بیشتر که برگ‌هایی بدون دمبرگ، دراز و پوشیده از کرک دارد که دارای بریدگی‌های زیاد و باریکی است. گل‌های سفید رنگ آن به صورت کاپیتول کوچک و مجتمع، گل‌آذین دیهیم در قسمت انتهایی ساقه قرار گرفته‌اند. کاپیتول‌های کوچک و متعدد آن به طول ۴ تا ۸ میلی‌متر و به عرض ۲ تا ۵ میلی‌متر میباشد و در هر کاپیتول آن، دو نوع گل، یکی زبانه‌ای و سفید رنگ، واقع در حاشیه گل آذین و دیگری لوله‌ای و واقع در ناحیه وسط، دیده میشود. همه قسمت‌های گیاه دارای بوی نافذ و تلخ مزه‌است. بومادران گونه millefolium دارای گل‌های سفید رنگ میباشد ولی گونه santolina از نظر اندازه، گیاهی کوچک‌تر و دارای گل‌هایی به رنگ زرد با بویی معطر و نافذ است. خود گیاه بومادران ساقه‌ای به ارتفاع ۱۰–۳۵سانتیمتر دارد. گونه‌های دیگر آن برحسب نوع و محل روییش ارتفاعی به اندازهٔ ۱۰–۸۰ و۱۵–۵۵ و۱۵–۴۰ دارند.
• نوع : علفی و پایا
• برگ : برگها بدون دمبرگ ،دراز پوشیده از کرک میباشند و دارای بریدگی هایی بسیار باریک هستند.
• گل: گلها به صورت مجتمع و در انتهای ساقه ، کوچک و معطر.
• رنگ گل: سفید و زرد
• فصل گل: اوایل بهار تا آخر تابستان.
• مرزبندی،گل شاخه بریده و گل خشک.
• آفتابی – نیمسایه
• این گیاه برای بهبود کیفیت خاک و جلوگیری از فرسایش نیز کاشته میشود.
• بومی منطقه :مناطق معتدله نیمکره شمالی
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
